Cukrzyca typu 1 posiada pewnego rodzaju podtyp - cukrzycę LADA. Określana jest również mianem cukrzycy młodych dorosłych, cukrzycy typu 1 o późniejszym początku, cukrzycy insulinozależnej immunologicznie dodatniej. Ten rodzaj cukrzycy rozwija się bardzo często dopiero po 30 roku życia, dlatego też określana jest, jako cukrzyca Cukrzyca typu 1. Cukrzyca typu 1 wywołana jest procesem immunologicznym lub idiopatycznym. Ta wywołana procesem immunologicznym występuje u około 10% wszystkich pacjentów. Szacuje się, iż około 85-90% przypadków dotyczy dzieci oraz osób przed 30 rokiem życia, zaś jedynie około 10-15% osób starszych. Cele GPPAD znacząco wykraczają poza wczesne rozpoznanie cukrzycy typu 1. Dotychczasowe badania wskazują na to, że u dzieci z podwyższonym ryzykiem do zachorowania na cukrzycę typu 1 już w pierwszych latach życia występują pierwsze objawy błędnej reakcji układu odpornościowego, która prowadzi do rozwoju choroby. A ponieważ cukrzyca typu 2 rozwija się z reguły bardzo powoli, w niektórych przypadkach osoby z wysokim poziomem cukru we krwi nie zauważają u siebie żadnych objawów. Z kolei cukrzyca typu 1 rozwija się w bardzo krótkim czasie. Choroba może zatem być już w bardzo zaawansowanym stadium, gdy zostanie zdiagnozowana po raz pierwszy. Cukrzyca typu 2 może być dziedziczona, dlatego tak ważna jest stała kontrola poziomu cukru Naukowcy stwierdzili ponadto, że jeżeli diabetykiem jest ojciec , ryzyko zachorowania dziecka na cukrzycę wynosi około 5 proc. W przypadku gdy diabetykiem jest matka, ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 1 u dziecka wynosi około 2,5 proc i Cukrzyca ciążowa (GDM, gestational diabetes mellitus) obok nadci-śnienia tętniczego, niedokrwistości i gestozy jest jednym z najczęst-szych i najcięższych powikłań występujących w czasie ciąży; stano-wi 90% przypadków cukrzycy w ciąży, pozostałe to cukrzyca typu 1 istniejąca i leczona przed ciążą. Cukrzyca typu 1: chorują młodzi, o prawidłowej masie ciała. Po diagnozie mają lęki. Chorują młodzi, o prawidłowej masie ciała. Diagnoza to szok: mają lęki, obsesyjnie mierzą cukier. Diagnoza o cukrzycy jest jak przeżywanie żałoby: pacjentom towarzyszą uczucie smutku, żalu, złości, poczucie winy. Cukrzyca typu 2 Cukrzyca typu 2 to najczęściej występujący na świecie typ cukrzycy. Wyróżnia się dwie przyczyny cukrzycy typu 2: jedna to upośledzenie wydzielania insuliny, na które wpływ mają różne czynniki genetyczne, druga to oporność na działanie insuliny (insulinooporność), której przyczyną mogą być zarówno czynniki Cukrzyca typu 1. Czynniki genetyczne – mają częściowe znaczenie, dziedziczy się pewną skłonność do cukrzycy. Infekcje wirusowe (np. świnka, różyczka, cytomegalia). Wiek matki powyżej 40 lat w momencie porodu. Czynniki stresogenne. Kontakt z substancjami chemicznymi. Cukrzyca typu 2. Wiek ponad 45 lat. Nadwaga (BMI >25 kg/m2). Pierwsze trzy typy w nowym podziale cukrzycy powinny być leczone bardziej agresywnie, żeby lepiej wyrównać poziom glukozy we krwi. Poszczególne typy cukrzycy mogą się różnić powikłaniami. W przypadku typu 2 większe jest ryzyko utraty wzroku, a w typie 3 częściej się zdarza przewlekła niewydolność nerek. Według Światowej Cukrzyca typu 1; Cukrzyca typu 2; Cukrzyca ciążowa; Do rzadko diagnozowanych zalicza się: cukrzycę typu LADA i cukrzycę typu MODY. Najczęściej diagnozowana jest cukrzyca typu 2. (stanowi około 85-90% wszystkich przypadków cukrzycy). Cukrzyca typu 2 to choroba zależna od trybu życia, sprzyjają jej nadwaga/otyłość, niezdrowa dieta Cukrzyca typu 1, zwana także cukrzycą młodzieńczą ze względu na tendencję do rozwoju głównie w okresie dzieciństwa i młodości, jest chorobą autoimmunologiczną Układ odpornościowy, identyfikując komórki trzustki produkujące insulinę (komórki Beta) jako obce i szkodliwe, atakuje je, a następnie niszczy. Kamil Kowal lekarz 4 maja 2015. Przeciwciała przeciwwyspowe ICA bada się u rodzin osób, które chorują na cukrzycę i ich organizm ma skłonność do działań skierowanych przeciwko własnym komórkom. Badanie pozwala określić czy cukrzyca ma podłoże autoimmunologiczne. Przeciwciała te stwierdza się u chorych na cukrzycę typu 1. Cukrzyca typu LADA, jest jednym z wariantów cukrzycy typu 1. Ujawnia się późno u osób dorosłych i ma podłoże autoimmunologiczne. Cukrzyca monogenowa to kolejna odmiana i występuje tylko u 1-2 % wszystkich przypadków i powstaje na skutek pojedynczej mutacji, dlatego do zdiagnozowania jej niezbędne są badania genetyczne. Kolejny podział cukrzycy według WHO ogłoszono w Genewie, w 1999 r. Wyróżniono wówczas cukrzycę typu 1. (immunologiczną oraz idiopatyczną), cukrzycę typu 2., inne typy cukrzycy (endokrynopatie, defekty genetyczne funkcji komórek beta; cukrzycę wywołaną przez leki; rzadkie postacie cukrzycy wywołane procesem immunologicznym) oraz .
  • jlz7qb8kj8.pages.dev/146
  • jlz7qb8kj8.pages.dev/60
  • jlz7qb8kj8.pages.dev/745
  • jlz7qb8kj8.pages.dev/102
  • jlz7qb8kj8.pages.dev/10